Rozdział XI ~ "Bez względu na wszystko"

Lear powoli otwiera oczy. "Żyję- myśli- Nie zabito mnie, więc żyję. Ale co to za życie, przeznaczonym na śmierć...".
-Dzień dobry mały- słyszy głos Edana- Coś taki nie w sosie? Zobacz jaki piękny dzień- Bloodbath prostuje się i obserwuje niebo- Tam gdzie ptaki nie śpiewają. Ktoś chyba wziął to zbyt dosłownie.

Rozdział X ~ "Każda bezpieczna przystań musi w końcu zatonąć"

-Ana, wstawaj już ranek- Cevaila Perks z dystrytku 5. budzi swoją sojuszniczkę. Annaise Virgwood z dystryktu 4. już na szkoleniach zakolegowała się z nią, dając jej do zrozumienia, iż jako były zwycięzca 4. lepiej trzymać się jej razem.
-Och przestań dziecko- 27-latka powoli otwiera oczy- Co za smętny dzień- mruczy cicho, próbując przypomnieć sobie co jej się śniło w czasie pierwszej nocy Czwartego Poskromnienia. Dom rodzinny, jak mogła zwątpić, że nie ma uczuć. Wspomnienie ostatnich chwil, przed śmiercią, rachunek sumienia i pożegnanie. Jak wrócę, to nawet w to nie uwierzą, myśli w duchu, że już się z nimi żegnałam. Przecież to mnie mają się bać. Jej refleksje przerywa sojuszniczka z 5.:
-Słyszałam jakieś głosy.